KALBİN ÖNEMİ

Kalp vahiy ve ilham kaynağıdır.
Kalp, iman ve tasdik organıdır.
İman, kalp ile tasdik demektir.
Kalbe işlemeyen, kalpte yer etmeyen,
kalben doğruluğu onaylanmayan iman
sözde imandır. Bir değeri yoktur.



Kalp yoluyla elde edilen ve
manevi tecrübenin ürünü olan,
yani dini hayatın yaşanmasından
hâsıl olan bilgiye marifet ve irfan,
bu bilgiye sahip olana da
arif veya arif-i billah denir.



İnsana ait özellikler kalpte toplanmıştır.
Kalp ruhun sarayı, insanın aslıdır.
İnsanı kalbi temsil eder. İnsanı insan yapan kalptir.
Buna insani kalp denir.
O Yüce Allah’ın nazar ettiği bir yerdir.
Beytullah’tır, Allah’ın evidir, Arşurrahmandır.
Melekler ve gayb aleminin özelliklerini taşır.
O alemle irtibat kurmak için yaratılmıştır.
Bu kalp ilmin, nurun, feyzin, sevginin ve
güzel ahlakın bulunduğu manevi bir cevherdir.



İçine nur inmeyen kalp asli safiyetini kaybeder,
asıl görevini yapamaz olur. Bu defa aynı kalp inkârın,
isyanın, cehaletin ve kötü ahlakın merkezi konumuna gelir.


İnsan, akıl ve irade sahibidir.
Taşıdığı ahlaki sıfatları değiştirme imkanı vardır.
Bir halden diğerine geçmesi mümkündür.
Manen ilerleme kabiliyetine sahiptir.
Aynı zamanda nefs sahibidir.
Nefsin şehvet ve kötü arzuları vardır.
Aklı nefsine galip gelen insan melek gibi
güzel ve kıymetli olur.
Nefsi aklına galip gelen
ve kalbe nefsin kötü arzuları hakim olan
insan ise hayvanlardan beter olur.
İşte insan bu iki vaziyet içinde iniş ve çıkışlar yaşar.
Bazen melekleşir, bazen kötüleşir.


Kalbini nefsin esaretinden kurtarıp
güzel ahlak ile süsleyenlere
kamil insan denir. Bu hal gerçek hürriyettir.
İşte Allah dostlarının bütün çabaları
bu hürriyet halini ele geçirmektir.
Bu iş insanın ihyası demektir.
Bu ihya hareketi kalpten başlar,diğer merkezlere devam eder.